සැරසේන්....
මම සූදානමින්
ඇස් දෙක පියාගෙන
දිනුම් කණුව හීනෙන් දකිමින්
පත්තු වෙන තුරු වෙඩිල්ල
ඩෝo....
වෙඩිල්ලෙ සද්දෙට ගැස්සුනා මම
පටන් ගත්තෙමි
වේගයෙන් දුවන්නට...
ටික දුරක් ගිහින් බැලුවා
කවුද මගෙ ඉදිරියෙන්
කවුරුවත් නැහැ..
හීනියට හිනාවක් .
හෙමින් සැරේ බැලුවා මම
කවුද මගේ පසුපසින්
කවුරුවත් නැහැ !!!!
උන් ගොඩාක් පිටිපස්සෙ.
මට හිනා...
වේගෙ ටිකක් අඩුකරලා
මම හිමින් සැරේ ගියා
දිනුම් කණුව ළඟට
එතන ලොකු කලබලයක් ....
මේන් කට්ටිය කවුරුත් මෙතන
මම දැක්කෙවත් නැතුව
කොහොම ආවද...
මම පොඩ්ඩක් කිට්ටු කරලා ඇහුවා
කොහොමද මෙච්චර කලින් ආවෙ
මම දැක්කෙවත් නෑ නේ
අපොයි !!!!
උන් වෙඩිල්ල පත්තු වෙන්න කලින් ඇවිත්
මම සූදානමින්
ඇස් දෙක පියාගෙන
දිනුම් කණුව හීනෙන් දකිමින්
පත්තු වෙන තුරු වෙඩිල්ල
ඩෝo....
වෙඩිල්ලෙ සද්දෙට ගැස්සුනා මම
පටන් ගත්තෙමි
වේගයෙන් දුවන්නට...
ටික දුරක් ගිහින් බැලුවා
කවුද මගෙ ඉදිරියෙන්
කවුරුවත් නැහැ..
හීනියට හිනාවක් .
හෙමින් සැරේ බැලුවා මම
කවුද මගේ පසුපසින්
කවුරුවත් නැහැ !!!!
උන් ගොඩාක් පිටිපස්සෙ.
මට හිනා...
වේගෙ ටිකක් අඩුකරලා
මම හිමින් සැරේ ගියා
දිනුම් කණුව ළඟට
එතන ලොකු කලබලයක් ....
මේන් කට්ටිය කවුරුත් මෙතන
මම දැක්කෙවත් නැතුව
කොහොම ආවද...
මම පොඩ්ඩක් කිට්ටු කරලා ඇහුවා
කොහොමද මෙච්චර කලින් ආවෙ
මම දැක්කෙවත් නෑ නේ
අපොයි !!!!
උන් වෙඩිල්ල පත්තු වෙන්න කලින් ඇවිත්
දුවන උන්ට මොන වෙඩිද අහනවා...
දැන් තව දුවනවලු !!!
මම හෙමින් සැරේ පැත්තකට වුණා
දැන් තව දුවනවලු !!!
මම හෙමින් සැරේ පැත්තකට වුණා
මට හති......
A very good one!!
ReplyDeleteIn this country we're trained to run in a race from our early childhood. When the competition gets fierce you have to forget about the discipline and rules. There's no limit or horizon to this.
You have written in a way that it is open for multiple interpretations which is a characteristic of matured writing.
Please continue writing. This is Dileepa from Eurocenter.
Thank you so much dileepa aiya. :)
ReplyDelete