මේ සයිබර් අවකාශයේ රවුම් ගහද්දි අපේ යාලුවන්ගෙ බ්ලොග් කියවද්දි බොහොම කාලෙක ඉඳන් මටත් හරිම උවමනාව බ්ලොග් 1ක් පටන් ගන්න. ඒත් ඉතින් ඔය වැඩේ හැමදාම කල් යනවා. මට වැඩ වැඩි හින්දම නෙවෙයි. ඔය ඉතින් දහසකුත් හේතු හන්දා. කොහොමහරි දැන්නම් මම පටන් ගන්නවා. ගන්නවා නෙවෙයි පටන් ගත්තා. මම ලියන දේවල් කියවන්න මගේ යාලුවො හැමෝටම ආරාධනා කරනවා.
මම කිවිඳියක් වත් ලේඛිකාවක්වත් නෙවෙයි. ඒත් මම හරිම කැමතියි හැම වෙලාවෙම මොනවා හරි කුරුටු ගාන්න. මට හිතෙන දේවල් තව කවුරුම හරි කියවාවි කියලා හිතාගෙන ඔන්න මම බ්ලොග් 1 ලියන්න පටන් ගත්තා. පුන්චි කාලෙ ඉදලම මට පුරුද්දක් තිබුනා හිතට සතුටක් දුකක් තරහක් ....වගේ දැනුනොත් මගෙ කතාව ලියලා ඉරලා විසිකරන. ඉරලා විසිකරන්නෙ ඔය සතුට දුක තරහ වැඩිඋනාම ලියන කියන දේවල් පසුවට බැලුවම ලැජ්ජාවෙ බැරි නිසා :D :D ඒවා එකතු කරා නම් මගේ ජීවිත කතාව ලියන්න තිබුනා. අපරාදේ.
අටුවා ටීකා මොකටද නේද? මාත් මොනවා හරි ලියනවා..හිතුමතේ ලියනවා....හිත පුරා විඳින්න එන්න...
කවි කාරියක් නොවෙමි..
කවි පද නොලිව්වෙමි...
මoමුලාවී ජීවිතේ
මොනවදෝ සෙව්වෙමි..
අහම්බෙන් මුණ ගැසුණි
අපූරු පන්හිඳක්
මගේ හිත කියවන
ඔහේ හිතුමතේ දුවයන
මොනවාදෝ කුරුටු ගෑමි..
පන්හිඳ හමුවූ සේම
ලියූ සිත කියවන
ඔබත් හමුවන බව දැන...
එළනේ.... තම්බ්ස් අප් :P
ReplyDeleteහා හා පුරා කියලා පටන් ගත්තු බ්ලොග් එකේ පළවෙනි කමෙන්ට් 1. බොහොමත්ම ස්තූති වේවා...
ReplyDeleteela ela ohoma yan!!!!!!!!!!!!!
ReplyDeleteThank uuuuuuuu jayanga :)
ReplyDelete